Salar de Uyuni

Hallo Allemaal,
Jha we hebben heel wat in te halen dus vandaar het volgende bericht al weer.

We hebben ook een tour gedaan over de zoutvlakte van Uyuni. Dit was een tour van drie dagen en twee nachten. Dus ook weer een heel avontuur.

Ruim op tijd stonden we bij het reisbureau vanwaar de tour naar de Salar zou beginnen. Op straat was het heel erg druk met mensen die voorbereidingen aan het treffen waren voor de carnaval die dit weekend zou beginnen. Toen alles was op de jeep was geladen kon de tour beginnen.We reden een uur de stad uit en stonden toen aan de rand van de Salar. De Salar was vroeger een groot zout meer, maar door de opwarming van de aarden is het water gaan verdampen waardoor alleen de zout laag nog over blijft. Omdat het nu regenseisoen is ligt er wel wat water op in de Salar. We reden het water in en het uitzicht was super mooi, het is een grootte vlakte met een strak blauwe lucht en een heerlijk schijnent zonnetje. De lucht en het wateroppervlakte gingen helemaal op in elkaar. De horizon was echt letterlijk verdwenen. Dit was zo cool om te zien echt iets unieks om mee te maken. We stopte bij een restaurantje in het midden van de Salar. Hier konden we foto´s maken, we hebben foto´s gemaakt van ons alleen met de Salar als achtergrond. We hebben daarna foto´s proberen te maken met een poppetje. Deze hadden we gekocht op de markt, het leek ons wel grappig om op de foto te gaan met dit poppetje. Alleen was het erg moeilijk om het gewenste effect te krijgen. Hannah probeerde het eerst bij mij, dus ik lopen en lopen en nog een stuk naar achteren lopen tot ik even groot was als het poppetje. Toen moest ik weer een paar passen opzij, te veel dus weer een paar passen terug. Pfff je moet wel geduld hebben voor deze foto´s want...... Na een keer of 15 op de foto te staan met het poppetje was het mijn beurt om een leuke foto van Hannah te maken met het poppetje. Dus ik gekeken, gestuurt met Hannah, de foto ingezoomd, uitgezoomd, afdrukken gemaakt. Nou het is ongelooflijk moeilijk om met dit effect en in deze situatie foto´s te maken. Wat het poppetje stond op de grond, dus wij zaten op onze hurken, overal weerkaast het ligt terug omdat de ondergrond wit is. Dus helemaal zien wat je doet is er ook niet bij. Nu maar hopen dat er een aantal foto´s gelukt zijn. We zagen de franse meiden van onze groep foto´s maken op een super leuke manier. Een meisje stond met haar hand als een schoteltje en het andere meisje stond een paar meter verder op. Maar op de foto lijkt het dan net of zij op die hand staat. Dus wij gevraagd of ze dat ook met ons konden doen. Dus wij in positie gaan staan en die foto gemaakt. Op het scherm van de camera was die echt super leuk geworden. Zo van al dat fotograveren krijg je wel hongen, gelukkig stond erop het programma dat we hier zouden gaan eten. Dus dat kwam mooi uit.
na de lunche zouden we weer verder gaan met onze tour. We stapten allemaal de jeep weer in en reden de zelfde weg terug. Huu.... wat krijgen we nou dacht ik nog. We hadden namelijk verhalen gehoort dat mensen die na de Salar weer terug zijn gebracht naar Uyuni inverband met een benzine te kort. Maar gelukkig hij reed na twee straten Uyuni weer uit. We kwamen toen bij een treinenkerkhof uit. Hier stonden allemaal treinen uit 1800, wel allemaal helemaal verroest. Maar toen we daar rond liepen kon je in de treinen klimmen, er waren van oude onderdelen twee schommels gemaakt, die aan de treinen bevestigd waren en een wip. Deze was ook gemaakt van oude onderdelen. Er leuk om je weer even helemaal te laten gaan als een kind van twee in een speeltuin. Na een half uurtje te zijn uitgeraast in deze speeltuin gingen we verder met de tour. We reden een ander gedeelte van de Salar in. Dit was een gedeelte met Bergen met toppen in de sneeuw, wijde vlaktes, meren en ravijnen. Wow, echt super mooie uitzichten zo bij elkaar. Het is ook super gaaf om bergen van zo dicht bij te zien met sneeuw erop. De tocht in de jeep duurde deze keer wel erg lang, we stapte niet uit er werdt niks over de omgeving verteld en we reden maar op een rustig tempo door. Na 6 uurtje rijden kwamen we aan bij het hostel waar we zouden slapen die avond. Iedereen was blij dat we eindelijk de jeep uit konden. In het hostel kregen we een kamer toe gewezen, naja een soort schuur met bedden op iemand zijn erf, we sliepen gezellig met zijn alle in de zelfde ruimte. In onze reisgroep zat ook een Japanse jongen, toen we de kamer met zijn alle binnen gingen stond hij een beetje te twijfelen, moet ik hier ook naar binnen, moet dit nu echt. Hahahaha jha hij had echt pech want hij moest met 5 meiden op een kamer slapen. Hhahah naja pech haah.
Toen iedereen een beetje bij gekomen was van de tour werden de Uno kaarten weer te voorschijn gehaald. Dus hebben we lekker op een van de bedden met zijn 6en Uno zitten spelen. Je hoeft hier niet perfect engels voor te spreken en toch lol hebben. Jha want onze Japanse vriend kan heel goed foto´s maken ( echt van alles en nog wat) maar engels of spaans praten kan die niet. Tjha hier is niet alles 2x 48 en 1x 38 hahahaha.
Onze gids die ook alleen maar spaanse praat kwam ons vertellen dat we ook in de eetzaal konden spelen. We pakte de kaarten op en liepen daar heen. Toen we allemaal weer waren gaan zitten in de goede volgorde begon het kei hard te hagelen. Het hagelde zo hard dat we elkaar niet meer konden verstaan ook al zaten we een meter van elkaar vandaan. Naja je hoeft ook alleen maar kaarten neet te legen bij uno dus wij speelde gewoon verder. Ineens kwam de eigenaar van het hostel binnen, dat we onze spullen naar een andere kamer moesten brengen want hij had een lekkage. Gelukkig waren de lekkage´s alleen maar boven twee bedden en niet bovenop de spullen, want dat droogt hier allemal heel erg slecht. Dus wij gauw alles bij elkaar geraapt en naar het volgende gebouw gelopen. Daar konden we alle spullen weer uitstallen, toen iedereen dat gedaan had liepen we weer terug door de hagel naar de eetzaal om verder te gaan met het Uno spel. Tijdens het hele spel heeft het alleen maar gehagelt. Toen we werden gehaald voor het eten (tjha we zaten in de eetzaal maar moesten naar een anderen zaal om te eten. Want dan werd het eten niet zo nat, de eetzaal lag wat verder van de keuken af) lag er zo´n 2mm hagel op het erf. Echt super veel. Het eten wat we ´s avonds kregen was super lekker, nou weet ik niet meer of dat echt zo was of omdat het gewoon lekker warm was. Hhahaha We zijn allemaal na het eten naar bed gegaan, want we hadden het nu nog warm van het eten en waren best wel moe van de lange dag van die dag.

De volgende ochtend vertrokken we weer om 8 uur. We vertrokken met de jeep naar het volgende mooie punt van de tour. We reden naar de rand van een natuur park waar we even stopten omdat je hier zelf voor moet betalen. Toen dat gebeurt was kon de tour weer verder gaan. We reden langs een groot meer met allemaal flamingo´s. Wow wilde flamingo´s echt super gaaf om die zo te zien. Wel eens in spanje gezien maar nooit met zo veel bij elkaar. Ik denk dat dit zo´n 150 flamingo´s waren. We stopte heel even 10 minuutjes om foto´s te maken, want we zouden rond 14:00 weer terug komen omdat het meer dan mooi groen zou worden. Wowowo spannend, We reden door naar het volgende punt dit waren de geizers. Dit was echt ongelooflijk gaaf om te zien, van verre zag je de stoomwolken al en je rook ze ook. Toen we dichterbij kwamen was het een en al gepruttel wat je hoorde. We liepen langs de kleine geizertjes en zagen zo de aarde onder je pruttelen, heel erg bizar. Op sommige plekken was de aarde ook warm en helemaal gescheurt. We gingen gauw foto´s maken dat we op de rand zaten van een geizer en er gauw weer weg, want het is 80 graden in die warmen massa. Liever dat je daar niet invalt. Na de geizers zijn we naar een ander meer gereden. Hier stonden de flamingo´s heel erg dicht bij. Maar door dat er 6 enthousiaste touristen aan kwamen `rennen´. zijn de flamingo´s toch maar even een stukje verder op gaan staan. Ik geef die beesten groot gelijk, aan komen rennen en dan ook nog verwachten dat je blijft staan nou echt niet. Hahahah Na 10 minuten foto´s maken hadden we het wel weer gezien want wij wouden graag naar een warm natuur bad. Jha dat was het volgende punt op de agenda, heerlijk relaxen in een warm natuurbad. Dus toen we daar aankwamen sprinte iedereen de jeep uit. Maar nu nog omkleden waar gaan we dat doen. Er was een w.c. maar daar moest je 3 boliviano´s voor betalen dus dat doen we niet. Wij gaan lekker moeilijk doen tussen de deuren van een jeep. Nou daar stonden we dan, het bikini topje ging vrij makkelijk zolang je jouw t-shirt maar aanhoud kun je daar onder lekker moeilijk staan doen. Want het om je nek heen krijgen is één, zorgen dat die driehoekjes op de goede plek zitten is twee. Maar ze daar houden, tegelijkker tijd het knoopje op je rug vastmaken en je t-shirt naar beneden houden dat wordt toch een beetje lastig. Maar als het eenmaal zit begint de uitdaging eigenlijk pas echt. Want als je gaat backpecken heb je niet de ruimte voor een giga grote handdoek. Het liefst een waar je jouw lichaam gewoon normaal mee kan afdrogen. Alleen deze past net niet helemaal om je heupen heen. Dus met een hand hou je de twee uiteinde bij elkaar, met de anderen probeer je zo subtiel mogelijk je ondergoed uit te doen. Dit lukt natuurlijk maar tot halverwegen, dus een beetje wiebbelen en dan gaat dit ook uit. Maar dan komt de uitdaging, hoe krijg ik dat ondergoed van mijn voeten af en het bekinibroekje over mijn voeten zonder dat iedereen je blote kont ziet. Nou hoe dat gelukt is zou ik maar niet vertellen want dat laat ik liever aan jullie fantasie over. hahahah een beetje te chenant. Maar toen de bikini aan was en we het water in liepen was het echt super genieten geblazen. Heerlijk in dat bad zitten, ja want staan kon niet want dan kwam het water tot aan je knieën. We hadden een stel flamingo´s op de achtergrond en voor de rest was er helemaal niemand behalve wij 7 en wat personeel van het bad. Na een half uur te hebben rond gedobberd was het tijd om, om te kleden. Deze keer gingen we maar niet zo moeilijk doen en gewoon 3 boliviano´s betalen want dat was een stuk makkelijker. Na dat alles en iedereen gereed was om te vertrekken ging de tour verder naar een blauw meer met daarin jawel FLAMINGO´S hoe kan het ook anders. Weer even wat foto´s gemaakt en toen weer door gegaan. Rond 15:00 kwamen we aan bij het groene meer en het hostel voor die nacht. Maar het begon keihard te regenen dus een tripje naar dat meer zat er niet meer in. Tegen de tijd dat de regen was opgehouden was de groene kleur ook niet meer zo goed zicht baar. Jammer. Hannah en ik zijn wel nog even wezen kijken toen het droog was, we hebben de famingo´s op zo´n 20 meter afstand gezien echt super gaaf.

De laatste dag van de tour was aan gebroken en we hadden een druk programma. Jha want we zouden drie meren bezoeken met jha wel Flamingo´s echt hoor die beesten zijn echt super mooi, het is echt super gaaf om ze zo in het echt te zien maar na o6 meren met die beesten heb ik het wel gezien. OOOOOO wat klinkt dit toch erg verwent. Dus na drie meren met flamingo´s kwamen we bij een heel speciaal plekje in de Salar aan. Namelijk de plek waar een grote steen stond in de vorm van een boom. Echt heel erg cool om te zien zo´n steen. Dus iedereen sprong de jeep uit om foto´s er van te maken. Zegt Hannah tegen mij wil jij op de foto want zo een heb ik er al thuis. Ik keek haar raar aan jha zegt te in Israel staat namelijk net zo´n soort steen. hahahahaha
Heel bijzonder dus deze steen, nou gauw maar een foto er bij maken en dan maar wat rond lopen. We liepen terug richting de jeep en kwamen bordjes tegen met `baño´erop en dan met een wc teken er boven. Maar geen wc. hahaha beetje vreemd dat bordje zo. Maar nu was de wc dus achter het paaltje met het bordje erop. Jha dan kon je lekker midden in een openvlakte gaan zitten achter een 8cm dik paaltje. Hahahaha Mijn ene bil is niet zo smal laat staan dat ik er met mijn blote kont achter moet gaan zitten. Dan hou ik het wel even op tot een veiliger plekje.
Na de `boom´ was de `condor´aan de beurt. De plek van de `condor´ was dicht bij een oude vulkaan. Deze vulkaan was niet meer in werking dus was het veilig om tussen de rotsblokken rond te lopen. De rotsblokken waren uitgespuigt door de vulkaan. Dus het was een grote vlakte met allemaal rotsblokken en daar stond ook een rotsblok wat leek op een condor. Hahahaha we hebben er een foto van gemaakt en zijn toen een veilige wc gaan zoeken. Hahaha jha want we moeten blijven oefenen als we kampioen wiltplassen willen blijven. hahahaha Na de lunche zijn we terug gaan rijden richting Uyuni, waar nu het carnaval volop aan de gang is. We reden terug via een stadje waar we een kwartier vrije tijd hadden. Nou we konden net een rondje rond het plein maken en toen moesten we weer terug zijn bij de auto. Dus veel van het stadje hebben we niet gezien. Maar is toch leuk dat je kan vertellen dat je er geweest ben. hahahaha Gelukkig lag het stadje dicht bij Uyuni dus we waren ook snel bij het reisbureau waar we de tas van het dak haalde en naar het hostel probeerde te komen. Want ons hostel lag aan de drukke we die nu gebruikt werd als carnavals straat. Dus toen we de hoek om kwamen en de straat in liepen had ik al een waterballon in mijn nek zitten. 10 meter voor de deur van het hostel werden we helemaal onder het schuim gespoten en weer afgespoten met waterpistolen. Oke dit was de druppel, we gooien onze tas boven neer en gaan ook een waterpistool kopen. Zo gezegt zo gedaan. Toen we een waterpistool hadden gekocht en gevult werden de partijen een beetje duidelijk. Touristen tegen touristen en mensen van Uyuni tegen de touristen dus nergens was je veilig. Binnen een paar minuten waren we helemaal doorweekt. Ongelooflijk zeg mensen die langs liepen spoten ons onder het schuim of water. We hadden ook een gevecht met een andere groep touristen. Kleine kinderen die ons stiekem natspoten en dan hard lachend zich achter hun moeder verstopte hahaha. Durven ze wel!!!! Na twee uur ons midden in de strijd te hebben begeven zijn we ijskoud het hostel binnen gegaan. De groep touristen waarmee we een gevecht hadden verbleven ook in het zelfde hostel. Hahahah nu hadden we vrede gesloten dus niet meer natspuiten. We hingen onze kleding over de reling van de balustrade. Daar was alleen de oma van het hostel niet zo blij mee. Ze liep mopperend in de ronte en tegen iedereen die langs kwam deed ze haar zegje. Hhahahhahaha
De volgende dag was het ook carnaval maar omdat we die avond om 20:00 de bus in moesten konden we ons niet nat laten spuiten. Dus zijn we de hele dag van café naar café gesprint en hebben daar war gelezen, dagboeken geschreven en spelletjes gedaan. Jha Uno kan ook met zijn tweeën. Toen we nog een paar uur hadden zijn we een internet cafe in gegaan. Ze hadden ons al verteld dat internet in Bolivia sloom was. Maar nog niet zo erg mee gemaakt als hier. We hebben er 15 minuten over gedaan om facebook te openen. Wowow naja tijd hadden we toch genoeg dus dat scheelde. Na wat gegeten te hebben, de tassen uit het hostel gehaalt te hebben en de carnavals optocht overleeft te hebben zonder heel erg nat te zijn geworden. Kwamen we bij de bus halte aan, gelukkig waren we ruim op tijd en konden we optijd met de bus terug gaan naar La Paz.


Zo dit was het avontuur van de Salar de Uyuni
dikke kus Stepahnie